Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

malleoli N M

  • 1 malleolus

    mallĕŏlus, i, m. dim. [malleus], a small hammer or mallet.
    I.
    Lit., Cels. 8, 3, 29; Vulg. Jud. 4, 21:

    verba mea sunt quasi malleus conterens petram,

    id. Jer. 23, 29.—
    II.
    Transf.
    A.
    A hammershaped slip, a mallet-shoot for planting:

    malleolus novellus est palmes, innatus prioris anni flagello, cognominatusque a similitudine rei, quod in ea parte, quae deciditur, ex vetere sarmento prominens utrinque, malleoli speciem praebet,

    Col. 3, 6, 3; cf. Plin. 17, 21, 35, § 156:

    malleolos pangere,

    to set in, plant, Col. 3, 3, 12; so,

    deponere,

    id. ib.:

    conserere,

    id. 3, 14, 2:

    demergere,

    id. 3, 18, 2:

    serere sulco, vel scrobe,

    Plin. 17, 22, 35, § 169.—
    B.
    In milit. lang., a kind of fire-dart, Amm. 23, 4, 14; cf. Paul. ex Fest. p. 135 Müll.:

    malleoli, manipuli spartei pice contecti, qui incensi aut in muros aut in testudines jaciuntur,

    Non. 556, 11 sq.: partim malleolos, partim fasces sarmentorum incensos supra vallum, etc., Sisenn. ap. Non. 556, 13:

    malleolos et faces ad inflammandam urbem comparare,

    Cic. Cat. 1, 13, 32; cf. id. Mil. 24, 64: faces taedamque et malleolos stupae illitos pice parari jubet, Liv 42, 64, 3; cf. id. 38, 6, 2. —
    C.
    The tongue of a shoe-buckle:

    malleoli ossei vel aerei,

    Isid. 19, 34, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > malleolus

  • 2 malleolus

        malleolus ī, m dim.    [malleus].—In gardening, a short, set.—In war, a fire-dart, fire-brand: ad inflammandam urbem: malleoli stupae inliti pice, L.
    * * *
    fire-dart; brush for burning (Vulgate Prayer of Azariah 1:23)

    Latin-English dictionary > malleolus

  • 3 planta

        planta ae, f    [PLAT-], a sprout, shoot, twig, graft: malleoli, plantae: plantas abscindens de corpore matrum, V.— A young plant, set, slip: plantam deponere in hortis, O.: tenues, Iu.— A sole, sole of the foot: tibi ne teneras glacies secet plantas, V.: citae, O.: caeno evellere plantam, H.: plantā duci, be dragged by the heel, Iu.
    * * *
    I
    cutting, heel, young shoot detached for propagation; seedling, young plant
    II
    sole (of foot); (esp. as placed on ground in standing/treading); foot

    Latin-English dictionary > planta

  • 4 tūtor

        tūtor ōris, m    [2 TV-], a watcher, protector, defender: Silvane, tutor finium, H.—In law, a guardian, tutor, guardian of the person: tutor sum liberis (Triarii): illum tutorem liberis suis scribere: pupilli Malleoli: Philippi, L.: orbae eloquentiae quasi tutores relicti sumus.— The title of a mimic play.
    * * *
    I
    tutari, tutatus sum V DEP
    guard, protect, defend; guard against, avert
    II
    protector, defender; guardian, watcher; tutor

    Latin-English dictionary > tūtor

  • 5 planta

    planta, ae, f. [for plancta; cf. plānus; root v. plango].
    I.
    Any vegetable production that serves to propagate the species, a sprout, shoot, twig, sprig, sucker, graft, scion, slip, cutting, Varr. R. R. 1, 55:

    malleoli, plantae, sarmenta, viviradices, propagines,

    Cic. Sen. 15, 52; Verg. G. 2, 23.—
    B.
    A young tree, a shrub that may be transplanted, a set, slip, Ov. R. Am. 193:

    plantas ex seminario transferre in aliud,

    Plin. 17, 11, 14, § 75:

    plantae sinapis primā hieme translatae,

    Col. 11, 3, 29:

    thymi novellas plantas disponere,

    id. 11. 3, 40:

    puteusque brevis... in tenuis plantas facile diffunditur haustu,

    Juv. 3, 227:

    planta, quam quis in solo nostro posuerit,

    Gai. Inst. 2, 74 (but not used in the general sense of a plant, for which, in class. Lat.:

    res quae gignitur e terrā, etc.,

    Cic. Fin. 4, 5, 13; v. Madv. ad loc., and Krebs, Antibarb. p. 890).—
    II.
    A sole, sole of the foot:

    ah! tibi ne teneras glacies secet aspera plantas,

    Verg. E. 10, 49:

    citae,

    Ov. M. 10, 591:

    cubitales,

    Plin. 7, 2, 2, § 24:

    pedum plantae,

    Verg. A. 8, 458:

    mihi summa licet contingere sidera plantis,

    Prop. 1, 8, 43:

    plantā duci,

    to be dragged by the heel, Juv. 5, 125:

    tremulis insistere plantis,

    id. 6, 96:

    assequi plantā,

    in the course, Sil. 13, 246:

    certamina plantae,

    a race, id. 16, 458:

    quadrupedem planta fodiens, i. e. calcaribus,

    id. 6, 212:

    exsurgere in plantas,

    Sen. Ep. 111, 3:

    quid enim velocis gloria plantae Praestat,

    Juv. 13, 98:

    plantā magnā calcor,

    id. 3, 247.—Prov.:

    sutorem supra plantam ascendere vetuit (like ultra crepidam),

    Val. Max. 8, 12 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > planta

  • 6 praesidiarium

    praesĭdĭārĭus, a, um, adj. [praesidium].
    I.
    Lit.
    1.
    In gen., that serves for defence or protection (not in Cic. or Cæs.):

    praesidiarii milites,

    garrison soldiers, Liv. 29, 8; cf.:

    dicti praesidiarii milites ante alios collocati qui erant, aut in alio loco praepositi, Fest. S. V. SVBSIDIVM, p. 306 Müll.: classis,

    Ascon. ad Cic. Verr. 2, 1, 34, § 86.—
    2.
    In partic., of or belonging to the governor of a province, gubernatorial (post-class.):

    togam praesidiariam accepit (al. praesidariam),

    Spart. Sev. 1.—
    B.
    Subst.: praesĭdĭārĭum, ii, n., a garrison, Not. Tir. p. 56.—
    II.
    Transf.:

    praesidarii malleoli,

    kept as a reserve in case the wine should fail, Col. 4, 15, 1:

    palmes, i. q. resex,

    id. 4, 21, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > praesidiarium

  • 7 praesidiarius

    praesĭdĭārĭus, a, um, adj. [praesidium].
    I.
    Lit.
    1.
    In gen., that serves for defence or protection (not in Cic. or Cæs.):

    praesidiarii milites,

    garrison soldiers, Liv. 29, 8; cf.:

    dicti praesidiarii milites ante alios collocati qui erant, aut in alio loco praepositi, Fest. S. V. SVBSIDIVM, p. 306 Müll.: classis,

    Ascon. ad Cic. Verr. 2, 1, 34, § 86.—
    2.
    In partic., of or belonging to the governor of a province, gubernatorial (post-class.):

    togam praesidiariam accepit (al. praesidariam),

    Spart. Sev. 1.—
    B.
    Subst.: praesĭdĭārĭum, ii, n., a garrison, Not. Tir. p. 56.—
    II.
    Transf.:

    praesidarii malleoli,

    kept as a reserve in case the wine should fail, Col. 4, 15, 1:

    palmes, i. q. resex,

    id. 4, 21, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > praesidiarius

  • 8 sescenteni

    sescentēni, also sescēni (less cor. rectly sexc-), ae, a, num. distrib. adj. [sescenti], six hundred each.
    A.
    Form sescenteni:

    sescenteni malleoli,

    Col. 3, 5, 3:

    urnae,

    id. 3, 9, 3; cf. Suet. Claud. 32; Mart. Cap. 6, § 610.—
    B.
    Form sesceni:

    Varro prodidit, singula jugera vinearum sescenas urnas vini praebuisse,

    Col. 3, 3, 2 nummi, Cic. Verr. 2, 5, 25, § 62:

    denaril equitibus tributi,

    Curt. 5, 1, 45:

    annua,

    Plin. 29, 1, 5, § 7.

    Lewis & Short latin dictionary > sescenteni

  • 9 Tutor

    1.
    tūtor, ōris, m. [tueor], a watcher, protector, defender.
    I.
    In gen. (so very rare; not in Cic.;

    syn. defensor): et te, pater Silvane, tutor finium,

    Hor. Epod. 2, 22:

    tutorem imperii agere,

    Suet. Tit. 6:

    Bacchi, i. e. Priapus,

    Petr. 133.—
    II.
    In partic.
    A.
    Jurid. t. t., a guardian, tutor, of minors, women, insane persons, etc. (prop. of the person; cf.

    curator, of the estate),

    Just. Inst. 1, 14, 4; Dig. 26, 1, 18 sq.; 26, 2, 12, § 14.—With esse and dat.:

    tutor sum liberis (Triarii),

    Cic. Att. 12, 28, 3: a pupillo Heio, [p. 1921] cui C. Marcellus tutor est, id. Verr. 2, 4, 17, § 37:

    nemo illum tutorem umquam liberis suis scripsit,

    id. Clu. 14, 41.—With gen.:

    cum pupilli Malleoli tutor esset,

    Cic. Verr. 2, 1, 36, § 90:

    is casu pupilli Junii tutor erat,

    id. ib. 2, 1, 50, § 132; 2, 1, 51, § 135;

    2, 1, 53, § 139: qui tutor Philippi erat,

    Liv. 40, 54, 4; cf. also Cic. Caecin. 25, 72; id. de Or. 1, 53, 228; id. Mur. 12, 27; Plaut. Aul. 3, 2, 16; 3, 5, 14; Liv. 39, 9, 7.— Trop.:

    orbae eloquentiae quasi tutores relicti sumus,

    Cic. Brut. 96, 330; cf.:

    quasi tutor et procurator rei publicae,

    id. Rep. 2, 29, 51; Ov. Tr. 3, 14, 16.—
    B.
    Tūtor, the title of a mimic play, Cic. de Or. 2, 64, 259.
    2.
    tūtor, ātus ( inf. parag. tutarier, Plaut. Mil. 2, 3, 41), 1, v. dep. a. [tueor], to watch, guard, keep, protect, defend.
    I.
    Lit. (class.;

    syn. tueor): tutatus est domum,

    Plaut. Am. 1, 1, 196:

    rem eri (servus),

    id. Men. 5, 6, 4:

    rem parentum,

    id. Merc. 5, 1, 6:

    res Italas armis,

    Hor. Ep. 2, 1, 2:

    genae ab inferiore parte tutantur (oculos),

    Cic. N. D. 2, 57, 143:

    egregiis muris situque naturali urbem tutantes,

    Liv. 5, 2, 6:

    cum Volsci vallo se tutarentur,

    id. 3, 22, 5:

    religione sese tutabatur,

    Tac. A. 1, 39:

    rem publicam,

    Cic. Rep. 6, 13, 13; id. Phil. 4, 1, 2:

    provincias,

    id. Imp. Pomp. 6, 14:

    serves Tuterisque tuo fidentem praesidio,

    Hor. Ep. 1, 18, 81; 2, 1, 171:

    quas (spes) necesse est et virtute et innocentiā tutari,

    Sall. J. 85, 4:

    natura arbores cortice a frigoribus et calore tutata est,

    Plin. 7, praef. §

    2: quibus (viribus) ab irā Romanorum vestra tutaremini,

    Liv. 6, 26, 1: a proximorum insidiis salutem, Val. Ant. ap. Gell. 3, 8, 3:

    locorum ingenio sese contra imbelles regis copias tutabatur,

    Tac. A. 6, 41:

    adversus multitudinem hostium,

    Liv. 21, 25, 14:

    ut suae quisque partis tutandae reus sit,

    responsible for its safety, id. 25, 30, 5.—
    * II.
    Transf., to ward off, avert an evil:

    ipse praesentem inopiam quibus poterat subsidiis tutabatur,

    Caes. B. C. 1, 52.
    Act. collat. form tūto, āre, to watch, defend, guard, etc.: tuos qui celsos terminos tutant, Naev. ap. Non. 476, 10; Pac. ib. 13; Pompon. ib. 12; Plaut. Merc. 5, 2, 24.—
    2.
    tūtor, āri, in pass. signif.:

    patria et prognati tutantur et servantur,

    Plaut. Am. 2, 2, 20:

    hunc per vos tutari conservarique cupiunt,

    Cic. Sull. 21, 61:

    tutata possessio,

    Symm. Ep. 9, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > Tutor

  • 10 tutor

    1.
    tūtor, ōris, m. [tueor], a watcher, protector, defender.
    I.
    In gen. (so very rare; not in Cic.;

    syn. defensor): et te, pater Silvane, tutor finium,

    Hor. Epod. 2, 22:

    tutorem imperii agere,

    Suet. Tit. 6:

    Bacchi, i. e. Priapus,

    Petr. 133.—
    II.
    In partic.
    A.
    Jurid. t. t., a guardian, tutor, of minors, women, insane persons, etc. (prop. of the person; cf.

    curator, of the estate),

    Just. Inst. 1, 14, 4; Dig. 26, 1, 18 sq.; 26, 2, 12, § 14.—With esse and dat.:

    tutor sum liberis (Triarii),

    Cic. Att. 12, 28, 3: a pupillo Heio, [p. 1921] cui C. Marcellus tutor est, id. Verr. 2, 4, 17, § 37:

    nemo illum tutorem umquam liberis suis scripsit,

    id. Clu. 14, 41.—With gen.:

    cum pupilli Malleoli tutor esset,

    Cic. Verr. 2, 1, 36, § 90:

    is casu pupilli Junii tutor erat,

    id. ib. 2, 1, 50, § 132; 2, 1, 51, § 135;

    2, 1, 53, § 139: qui tutor Philippi erat,

    Liv. 40, 54, 4; cf. also Cic. Caecin. 25, 72; id. de Or. 1, 53, 228; id. Mur. 12, 27; Plaut. Aul. 3, 2, 16; 3, 5, 14; Liv. 39, 9, 7.— Trop.:

    orbae eloquentiae quasi tutores relicti sumus,

    Cic. Brut. 96, 330; cf.:

    quasi tutor et procurator rei publicae,

    id. Rep. 2, 29, 51; Ov. Tr. 3, 14, 16.—
    B.
    Tūtor, the title of a mimic play, Cic. de Or. 2, 64, 259.
    2.
    tūtor, ātus ( inf. parag. tutarier, Plaut. Mil. 2, 3, 41), 1, v. dep. a. [tueor], to watch, guard, keep, protect, defend.
    I.
    Lit. (class.;

    syn. tueor): tutatus est domum,

    Plaut. Am. 1, 1, 196:

    rem eri (servus),

    id. Men. 5, 6, 4:

    rem parentum,

    id. Merc. 5, 1, 6:

    res Italas armis,

    Hor. Ep. 2, 1, 2:

    genae ab inferiore parte tutantur (oculos),

    Cic. N. D. 2, 57, 143:

    egregiis muris situque naturali urbem tutantes,

    Liv. 5, 2, 6:

    cum Volsci vallo se tutarentur,

    id. 3, 22, 5:

    religione sese tutabatur,

    Tac. A. 1, 39:

    rem publicam,

    Cic. Rep. 6, 13, 13; id. Phil. 4, 1, 2:

    provincias,

    id. Imp. Pomp. 6, 14:

    serves Tuterisque tuo fidentem praesidio,

    Hor. Ep. 1, 18, 81; 2, 1, 171:

    quas (spes) necesse est et virtute et innocentiā tutari,

    Sall. J. 85, 4:

    natura arbores cortice a frigoribus et calore tutata est,

    Plin. 7, praef. §

    2: quibus (viribus) ab irā Romanorum vestra tutaremini,

    Liv. 6, 26, 1: a proximorum insidiis salutem, Val. Ant. ap. Gell. 3, 8, 3:

    locorum ingenio sese contra imbelles regis copias tutabatur,

    Tac. A. 6, 41:

    adversus multitudinem hostium,

    Liv. 21, 25, 14:

    ut suae quisque partis tutandae reus sit,

    responsible for its safety, id. 25, 30, 5.—
    * II.
    Transf., to ward off, avert an evil:

    ipse praesentem inopiam quibus poterat subsidiis tutabatur,

    Caes. B. C. 1, 52.
    Act. collat. form tūto, āre, to watch, defend, guard, etc.: tuos qui celsos terminos tutant, Naev. ap. Non. 476, 10; Pac. ib. 13; Pompon. ib. 12; Plaut. Merc. 5, 2, 24.—
    2.
    tūtor, āri, in pass. signif.:

    patria et prognati tutantur et servantur,

    Plaut. Am. 2, 2, 20:

    hunc per vos tutari conservarique cupiunt,

    Cic. Sull. 21, 61:

    tutata possessio,

    Symm. Ep. 9, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > tutor

См. также в других словарях:

  • MALLEOLI — ut habet Nonius, suêre manipuli spartei, pice contecti, qui incensi aut in muros aut in testudines iaciebantur: De iis ita Amm. Marcellin. l. 23. c. 4. Malleoli, inquit, teli genus, figurantur hâc specie: sagitta est cannea inter spiculum et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Malleoli — Malleolus Mal*le *o*lus, n.; pl. {Malleoli}. [L., dim. of malleus hammer.] 1. (Anat.) A projection at the distal end of each bone of the leg at the ankle joint. The malleolus of the tibia is the internal projection, that of the fibula the… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • malleoli — mal·le·o·li (mə leґo li) [L.] genitive and plural of malleolus …   Medical dictionary

  • malleoli — mÉ™ lɪəlÉ™s n. bony projections on either side of the ankle (Anatomy) …   English contemporary dictionary

  • Bursa subcutanea malleoli lateralis — poodinis išorinio plaktukėlio maišelis statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Bursa subcutanea malleoli lateralis ryšiai: platesnis terminas – užpakalinės kojos tepaliniai maišeliai ir tepalinės makštys …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • Bursa subcutanea malleoli medialis — poodinis vidinio plaktukėlio maišelis statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Bursa subcutanea malleoli medialis ryšiai: platesnis terminas – užpakalinės kojos tepaliniai maišeliai ir tepalinės makštys …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • Facies articulares malleoli — plaktukėlio sąnarinis paviršius statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Facies articulares malleoli ryšiai: platesnis terminas – išorinis plaktukėlis …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • bursa subcutanea malleoli lateralis — [TA] subcutaneous bursa of lateral malleolus: a bursa between the lateral malleolus and the skin …   Medical dictionary

  • bursa subcutanea malleoli medialis — [TA] subcutaneous bursa of medial malleolus: a bursa between the medial malleolus and the skin …   Medical dictionary

  • facies articularis malleoli lateralis — [TA] articular facet of lateral malleolus: the anterosuperior surface of the lateral malleolus, which articulates with the lateral side of the talus …   Medical dictionary

  • facies articularis malleoli medialis — [TA] articular facet of medial malleolus: the lateral aspect of the medial malleolus, which articulates with the talus …   Medical dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»